Μαλακό έλκος

Haemophilus ducreyi

Το μαλακό έλκος, ICD-10 A57 είναι μια βακτηριακή σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη που χαρακτηρίζεται από επώδυνα έλκη στο γεννητικά όργανα. Το μαλακό έλκος μπορεί να μεταδοθεί από ένα άτομο σε άλλο αποκλειστικά μέσω της σεξουαλικής επαφής.
Το μαλακό έλκος είναι μια βακτηριακή λοίμωξη που προκαλείται από τον Gram-αρνητικό streptobacillus Haemophilus ducreyi. Πρόκειται για μια ασθένεια που απαντάται κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες, πιο διαδεδομένη στις χαμηλές κοινωνικοοικονομικές ομάδες και στις ιερόδουλες.
Τα επίπεδα μόλυνσης είναι πολύ χαμηλά στον δυτικό κόσμο, συνήθως ένα κρούσμα ανά εκατομμύριο πληθυσμού.
Τα περισσότερα άτομα που έχουν διαγνωστεί με μαλακό έλκος έχουν επισκεφθεί χώρες ή περιοχές όπου η νόσος συμβαίνει συχνά, και κρούσματα έχουν παρατηρηθεί σε σχέση με τη χρήση κρακ και την πορνεία.
Το μαλακό έλκος είναι ένας παράγοντας κινδύνου για τον ιό HIV, αλλά και για σύφιλη, λόγω της οικολογικής ένωσής τους ή του κοινόχρηστου κινδύνου έκθεσης, και βιολογικά διευκολύνεται η διαβίβαση της μίας λοίμωξης από την άλλη.
Παθογένεια 
Ο Η. ducreyi εισέρχεται από το δέρμα μέσω εκδορών που πραγματοποιήθηκαν κατά τη σεξουαλική επαφή. Μια τοπική αντίδραση των ιστών οδηγεί στην ανάπτυξη μιας ερυθηματώδους βλάβης, η οποία εξελίσσεται σε φλύκταινα σε 4-7 ημέρες, η οποία υφίσταται  κεντρική νέκρωση.
Τα συμπτώματα και σημεία
Το έλκος χαρακτηριστικά:

• Κυμαίνεται σε μέγεθος από 3 έως 50 mm 
• Είναι επώδυνο
• Έχει ευκρινή όρια
• Έχει ακανόνιστα όρια
• Έχει μια βάση που καλύπτεται με ένα γκρι ή κίτρινο-γκρι υλικό
• Έχει μια βάση που αιμορραγεί εύκολα αν τραυματιστεί ή  ξύνεται
• Στους άνδρες εντοπίζεται στο σώμα ή τη βάλανο και στις γυναίκες στα μεγάλα χείλη του αιδοίου, αλλά και στα μικρά, στο περίνεο, στους μηρούς και στον τράχηλο.
• Επώδυνη βουβωνική λεμφαδενοπάθεια εμφανίζεται σε 30 έως 60% των ασθενών και δημιουργία αποστημάτων και συριγγίων.
• Δυσουρία (πόνος κατά την ούρηση) και η δυσπαρεύνια (πόνος κατά την επαφή) στις γυναίκες.

Περίπου το ήμισυ των μολυσμένων ανδρών έχουν μόνο ένα έλκος. Οι γυναίκες συχνά έχουν τέσσερα ή περισσότερα έλκη, με λιγότερα συμπτώματα.
Το αρχικό έλκος μπορεί να εκληφθεί ως ένα "σκληρό" συφιλιδικό έλκος, αρχικά.
Διάγνωση 
Γίνεται έλεγχος για AIDS  και σύφιλη και ταυτοποίηση του Haemophilus ducreyi με PCR.
Διαφοροδιάγνωση

• Σύφιλη
• Ιός του έρπητα (HSV1 & 2)
• Αφροδίσιο λεμφοκοκκίωμα
• Βουβωνικό κοκκίωμα

Απόστημα βουβωνικών λεμφαδένων σε μαλακό έλκος

Ο συνδυασμός μαλακού επώδυνου έλκους με αδενοπάθεια είναι ενδεικτικός του μαλακού έλκους. Η παρουσία πυώδης αδενοπάθειας είναι σχεδόν παθογνωμονική.
Διαφορές και  ομοιότητες μεταξύ  συφιλιδικού έλκους και μαλακού έλκους.
Ομοιότητες

• Και οι δύο είναι φλύκταινες στο σημείο  εμβολισμού
• Αμφότερες οι αλλοιώσεις είναι συνήθως 1-2 cm σε διάμετρο
• Και οι δύο βλάβες προκαλούνται από σεξουαλικώς μεταδιδόμενους οργανισμούς
• Αμφότερες οι βλάβες εμφανίζονται συνήθως στα γεννητικά όργανα των μολυσμένων ατόμων
• Και τα δύο τραύματα μπορούν να είναι παρόντα σε πολλαπλές θέσεις και να υπάρχουν πολλαπλές βλάβες

Διαφορές

• Το συφιλιδικό έλκος είναι μια βλάβη χαρακτηριστική της λοίμωξης με το βακτήριο που προκαλεί τη σύφιλη, το Treponema pallidum
• Το μαλακό έλκος είναι μια τυπική αλλοίωση της λοίμωξης με το βακτήριο Haemophilus ducreyi
• Τα συφιλιδικά έλκη είναι συνήθως ανώδυνα, ενώ τα μαλακά έλκη είναι συνήθως επώδυνα
• Τα συφιλιδικά έλκη, συνήθως, δεν είναι υγρά, ενώ τα μαλακά έχουν συνήθως ένα γκρι ή κίτρινο πυώδες έκκριμα
• Τα συφιλιδικά έλκη έχουν έναν σκληρό άκρο, ενώ τα μαλακά έλκη έχουν μαλακό άκρο
• Τα συφιλιδικά έλκη επουλώνονται αυτόματα μέσα σε τρεις έως έξι εβδομάδες, ακόμη και εν απουσία αγωγής
• Τα συφιλιδικά έλκη μπορεί να συμβούν στον φάρυγγα, καθώς και στα γεννητικά όργανα

Θεραπεία 

• Η σύσταση του CDC για τα μαλακά έλκη είναι μια εφάπαξ από του στόματος δόση (1 γραμμάριο) αζιθρομυκίνης ή μία εφάπαξ δόση IM (ενδομυϊκή) δόση  κεφτριαξόνης, ή από του στόματος ερυθρομυκίνη για επτά ημέρες.
• Τα αποστήματα παροχετεύονται.

Ο Η. ducreyi είναι ανθεκτικός σε σουλφοναμίδες, τετρακυκλίνες, πενικιλλίνες, χλωραμφενικόλη, κιπροφλοξακίνη, οφλοξακίνη, τριμεθοπρίμη και αμινογλυκοσίδες, αλλά μερικές φορές και στην ερυθρομυκίνη.
Επιπλοκές

• Εκτεταμένη λεμφαδενοπάθεια  μπορεί να αναπτυχθεί.
• Μεγάλα βουβωνικά αποστήματα μπορεί να αναπτυχθούν και συρίγγια.
• Επιμόλυνση από Fusarium και Bacteroides. Αυτά απαιτούν αργότερα καθαρισμό γιατί μπορεί να δημιουργήσουν παραμορφωτικές ουλές.
• Φίμωση μπορεί να αναπτυχθεί σε μεγάλη βλάβη από βαλανοποσθίτιδα με ουλές της ακροποσθίας, η οποία μπορεί να απαιτήσει στη συνέχεια περιτομή.

Πρόληψη 

• Η χρήση του προφυλακτικού, η προφύλαξη με αζιθρομυκίνη, η περιποίηση των γεννητικών ελκών, και η θεραπεία των ασθενών βοηθούν στην πρόληψη της μετάδοσης της νόσου.
• Η σεξουαλική επαφή πρέπει να αποφεύγεται μέχρι την επούλωση των πληγών.
• Αντιμετώπιση όλων των σεξουαλικών συντρόφων χορηγώντας την ίδια αγωγή.

Πρόγνωση 
Η πρόγνωση είναι εξαιρετική, με την κατάλληλη θεραπεία.
Βιβλιογραφία
Πλήρης κλινική Συμβουλή σε 5 λεπτά, Mark R. Dambro